អតីតអគារសាលាខេត្តបាត់ដំបងនេះ ត្រូវបានកសាងឡើងនៅក្នុងសម័យលោកម្ចាស់កថាថន ឈុំ ពេលដែលខេត្តបាត់ដំបងស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ថៃ ពីឆ្នាំ១៧៩៥ ដល់១៩០៧ (លោកម្ចាស់កថាថន ឈុំ គឺជាពូជពង្សរបស់ចៅហ្វាបែន ដែលបានគ្រប់គ្រងខេត្តបាត់ដំបងរហូត ៥ ជំនាន់តៗគ្នា ) ។
ក្នុងឆ្នាំ១៩០៥ ស្ដេចត្រាញ់ កថាថន ឈុំ បានជួលស្ថាបត្យករអ៊ីតាលីពីទីក្រុងបាងកកឱ្យមកសាងសង់អគារនេះឡើងសម្រាប់ធ្វើជាលំនៅឋានផ្ទាល់ខ្លួន ប៉ុន្តែដោយក្នុងឆ្នាំ ១៩០៧ ពេលដែលបារាំងទាមទារបានខេត្តទាំងបី រួមមានខេត្តបាត់ដំបង សិរីសោភណ្ឌ ( ស្វាយស៊ីសុផុន ) និង អង្គរ ( សៀមរាប ) ពីថៃមកឱ្យកម្ពុជាវិញ ស្ដេចត្រាញ់រូបនេះក៏បានលក់លំនៅឋានរបស់លោកទាំងអស់ រួមទាំងអាគារនេះផង ដែលលោកមិនទាន់បានរស់នៅនៅឡើយ ឱ្យមកអាជ្ញាធរបារាំងទាំងអស់ ។
អគារនេះក៏ត្រូវបានប្រើប្រាស់ធ្វើជាកន្លែងធ្វើការ និង កន្លែងស្នាក់នៅរបស់មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់បារាំង និងក្រោយមកជាសាលារដ្ឋបាលរបស់ខេត្តបាត់ដំបង រហូតមកដល់ឆ្នាំ ២០០៥ ។ បច្ចុប្បន្នអាជ្ញាធររបស់ខេត្តបាត់ដំបងបានរៀបចំអតីតអគារសាលាខេត្តនេះឱ្យទៅជាសារមន្ទីរបេតិកភ័ណរបស់ខេត្ត ដើម្បីឱ្យភ្ញៀវជាតិ និង អន្តរជាតិចូលទស្សនាកម្សាន្ត ដោយមានការដាក់តាំងរូបភាព ទស្សនីយភាពផ្សេងៗដែលកើតឡើងក្នុងសម័យគ្រប់គ្រងដោយលោកម្ចាស់នីមួយៗរហូតដល់ឆ្នាំ១៩០៧ និង ក្នុងសម័យអាណានិគមនិយមបារាំង ប្រវត្តិនៃការដឹកនាំខេត្តបាត់ដំបងនិងរូបថតអភិបាលខេត្តពីសម័យអាណានិគមនិយមបារាំងរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន ក្រៅពីនេះរៀបចំដាក់តាំងនូវវត្ថុបុរាណ រូបចម្លាក់ រូបភាពសិល្បៈ បញ្ចូលសម្លេងនិងរូបភាពដោយរៀបរាប់ប្រវត្តិខ្លីៗតាមប្រវត្តិកាលនីមួយៗជាភាសាខ្មែរ អង់គ្លេសឬភាសាបារាំងផងដែរ ។
និយាយពីលោកម្ចាស់កថាថន ឈុំ វិញ ពេលដែលផ្លាស់ទៅរស់នៅក្នុងខេត្ត Prachin Buri ប្រទេសថៃ ក្នុងឆ្នាំ១៩០៩ លោកបានសាងសង់លំនៅឋានផ្ទះមួយទៀត ដែលស្ទើរតែដូចគ្នាបេះបិទនឹងអាគារចាស់នៅខេត្តបាត់ដំបងនេះដែរ លើកលែងតែហោជាងខាងមុខបន្តិច ព្រោះសូម្បីតែជាងចម្លាក់ក៏លោកជួលពីអ្នកធ្លាប់ឆ្លាក់នៅផ្ទះចាស់របស់លោកមកដែរ ។
អគារនោះមានឈ្មោះថា Chaophraya Abhaibhubejhr បច្ចុប្បន្នវាត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាមន្ទីរពេទ្យខេត្ត Prachin Buri និងក្រោយមកបានប្ដូរឈ្មោះទៅជា Chaophraya Abhaibhubejhr Hospital វិញ ៕
0 comments:
Post a Comment